Jak dbać o zęby niemowlęcia?

Właściwa troska o zdrowie jamy ustnej rozpoczyna się wraz z początkiem życia Twojego dziecka. Istnieją czynniki, które jeszcze przed ząbkowaniem mogą wpłynąć na przyszły wygląd i stan zębów. Na przykład, będąca popularnym antybiotykiem tetracyklina może powodować przebarwienia zębów. Z tego względu, nie powinno się jej przyjmować w okresie karmienia ani w ostatnich 4-5 miesiącach ciąży.

Jako że zęby pojawiają się u dziecka zazwyczaj około szóstego miesiąca życia, niemowlęta nie wymagają standardowego dbania o zęby i dziąsła za pomocą szczotkowania i nitkowania. Tym niemniej, każdy nowy rodzic powinien wiedzieć, iż niemowlęta mają szczególne potrzeby związane z higieną jamy ustnej. Ich przykładem jest ochrona przed próchnicą butelkową oraz dbanie o to, aby organizm dziecka otrzymywał odpowiednią ilość fluoru.

Co to jest próchnica butelkowa i jak można jej zapobiec?

Przyczyną próchnicy butelkowej jest częsty i rozłożony w dłuższym czasie kontakt z płynami zawierającymi węglowodany, takimi jak mleko, mieszanki mleczne i soki owocowe. Podczas snu dziecka bogate w cukier płyny na długi czas gromadzą się wokół zębów i powodują powstawanie ubytków próchniczych, które najpierw tworzą się w przednich górnych i dolnych zębach.

Dlatego też nie powinno się pozwalać dziecku zasypiać z butelką soku lub mleka w ustach. Zamiast tego, przed ułożeniem dziecka do snu daj mu butelkę z wodą albo zalecony przez stomatologa smoczek. Jeżeli karmisz dziecko piersią, nie pozwalaj mu na ciągłe ssanie, a po każdym karmieniu wytrzyj jego ząbki oraz dziąsła czystą i wilgotną ściereczką lub kawałkiem gazy.

Co to jest fluor i jak mogę sprawdzić, czy organizm mojego dziecka otrzymuje go w odpowiedniej ilości?

Fluor ma korzystne działanie jeszcze przed procesem wyrzynania się zębów Twojego dziecka, ponieważ w procesie tworzenia się zębów wzmacnia ich szkliwo. W niektórych systemach wodociągowych do wody dodaje się odpowiednią ilość fluoru z myślą o właściwym rozwoju zębów. Aby dowiedzieć się, czy i w jakim stopniu używana woda jest fluorkowana, należy skontaktować się z lokalnym zakładem wodociągów i kanalizacji. Jeżeli woda w Twojej sieci miejskiej nie zawiera fluoru bądź jego stężenie jest niewystarczające, zasięgnij rady lekarza pediatry lub stomatologa, który może zalecić dziecku codzienne podawanie kropli fluorkowych.

Lakierowanie zębów fluorem.

Fluoryzacja stanowi element profilaktyki fluorowej, czyli zwiększenia liczby jonów fluorowych zawartych w szkliwie zęba. Zawierającym duże stężenie fluoru lakierem pokrywa się wszystkie powierzchnie zębów. Zawarty w lakierze fluor jest wbudowany w szkliwo, czyniąc je mniej podatnym na rozpuszczenie przez kwasy. Fluoryzacja w takim samym stopniu zalecana jest dzieciom i dorosłym. Chroni bowiem przed powstawaniem próchnicy zarówno u młodych, jak i starszych osób.

Czym jest ortodoncja?

Ortodoncja jest dziedziną stomatologii, która zajmuje się korygowaniem nieprawidłowego ustawienia zębów i szczęk. Zęby skrzywione oraz zęby, które nie pasują do siebie, są trudniejsze w czyszczeniu, są narażone na utratę na skutek próchnicy zębów i chorób przyzębia, jak również dodatkowo obciążają mięśnie żwacze, co może być przyczyną bólów głowy, zespołu SSŻ, a także bólów szyi, barków i pleców. Skrzywione lub znajdujące się w niewłaściwym miejscu zęby mogą mieć niekorzystny wpływ na wygląd. Korzyści z leczenia ortodontycznego obejmują poprawę stanu zdrowia jamy ustnej, poprawę wyglądu oraz większą szansę na zachowanie zębów przez całe życie.

Jak sprawdzić, czy konieczne jest leczenie ortodontyczne?

Tylko dentysta lub ortodonta jest w stanie określić, czy pacjent może odnieść korzyści z leczenia ortodontycznego. Na podstawie narzędzi diagnostycznych, które obejmują pełen wywiad medyczny i stomatologiczny, badanie kliniczne, gipsowe odciski uzębienia oraz specjalne badania rentgenowskie i zdjęcia, ortodonta lub dentysta może zdecydować, czy należy zastosować leczenie ortodontyczne, jak również opracować plan leczenia odpowiedni dla danego pacjenta. Kandydatami do leczenia ortodontycznego mogą być osoby, u których występują następujące objawy:

• przodozgryz górny, w którym górne przednie zęby są wysunięte za bardzo do przodu (wystają) ponad zębami dolnymi,
• wysunięcie żuchwy – wygląd „buldoga”, w którym zęby dolne są wysunięte za bardzo do przodu lub zęby górne są cofnięte za bardzo do tyłu,
• zgryz krzyżowy, w którym zęby górne nie zachodzą nieco z przodu zębów dolnych przy normalnym gryzieniu,
• zgryz otwarty – wolna przestrzeń pomiędzy powierzchniami gryzącymi zębów przednich lub bocznych, gdy zęby tylne stykają się ze sobą,
• przemieszczenie linii środkowej, w którym środek zębów górnych przednich nie leży w jednej linii ze środkiem zębów dolnych przednich,
• szpary – przestrzenie lub odstępy pomiędzy zębami wynikające z utraty zębów lub sytuacja, w której zęby „nie wypełniają” jamy ustnej,
• stłoczenie zębów – w którym zębów jest zbyt dużo i nie mieszczą się one w wyrostku zębodołowym.

Na czym polega leczenie ortodontyczne?

Istnieje wiele różnych rodzajów aparatów, zarówno stałych, jak i ruchomych, przeznaczonych do przemieszczania zębów, ćwiczenia mięśni i wpływania na wzrost szczęk. Urządzenia te działają poprzez wywieranie delikatnego ucisku na zęby i szczęki. Skuteczność metod ortodontycznych jest uzależniona od stopnia nasilenia problemu.

Aparaty stałe obejmują:

• aparaty ortodontyczne – najczęściej stosowane urządzenia stałe, składają się z pierścieni, drutów i zamków. Pierścienie są mocowane wokół zębów i służą jako miejsce zakotwiczenia aparatu, natomiast zamki są najczęściej przyklejane do przedniej powierzchni zębów. Łuki z drutu przechodzą przez zamki i są umocowane do pierścieni. Zaciśnięcie łuku z drutu powoduje wywarcie nacisku na zęby, co prowadzi do ich stopniowego przemieszczenia do właściwego położenia. Zamki są zwykle regulowane co miesiąc w taki sposób, aby uzyskać pożądane wyniki; leczenie takie może trwać od kilku miesięcy do kilku lat. Stosowane obecnie aparaty ortodontyczne są mniejsze, lżejsze i wyglądają o wiele mniej „metalicznie”, niż miało to miejsce w przeszłości. Są one dostępne w jasnych kolorach dla dzieci, jak również w wyraźnych stylach, preferowanych przez wiele osób dorosłych.
• specjalne aparaty stałe – używane do kontrolowania niepożądanych nawyków, takich jak ssanie kciuka lub „popychanie” zębów językiem; urządzenia te są mocowane do zębów za pomocą pierścieni. Z uwagi na to, że są one bardzo niewygodne podczas jedzenia, powinny być używane jedynie jako ostateczność.
• stałe aparaty utrzymujące odstęp – jeżeli dziecko wcześnie utraci ząb, stosuje się aparat utrzymujący odstęp do czasu pojawienia się zęba stałego. Do zęba znajdującego się obok wolnego miejsca mocuje się pierścień i rozciąga się drut do zęba po przeciwnej stronie wolnej przestrzeni.

Aparaty ruchome obejmują:

• aparaty wyrównujące (typu aligner) – alternatywa dla tradycyjnych aparatów ortodontycznych dla dorosłych; szeregowe aparaty wyrównujące są coraz częściej używane przez ortodontów do przemieszczania zębów w taki sam sposób, jak ma to miejsce w przypadku aparatów stałych, lecz bez metalowych drutów i zamków. Aparaty wyrównujące są niemal niewidoczne i są wyjmowane podczas jedzenia, szczotkowania zębów i czyszczenia nicią dentystyczną.
• ruchome aparaty utrzymujące odstęp – funkcja tych urządzeń jest taka sama, jak w przypadku stałych aparatów utrzymujących odstęp. Są one wykonane z dopasowanej do szczęki akrylowej podstawy oraz plastikowych lub drucianych odgałęzień umieszczanych pomiędzy poszczególnymi zębami w celu utrzymania otwartych przestrzeni pomiędzy nimi.
• aparaty do repozycjonowania szczęki – określane także jako wyciągi, są zakładane na górną lub dolną szczękę i pomagają wyćwiczyć zamykanie żuchwy w korzystniejszej pozycji. Znajdują one zastosowanie w dysfunkcjach stawu skroniowo-żuchwowego (DSSŻ). separatory warg i policzków – są one przeznaczone do utrzymywania warg lub policzków z daleka od zębów. Mięśnie warg i policzków mogą wywierać nacisk na zęby, a separatory te pomagają zmniejszyć ten nacisk.
• ekspander podniebienny (retainer) – aparat przeznaczony do poszerzania łuku szczęki górnej. Jest to plastikowa płytka, która jest dopasowana do sklepienia jamy ustnej. Nacisk w kierunku na zewnątrz wywierany na płytkę przez śruby zmusza stawy w kościach podniebienia do podłużnego otwarcia się, co powoduje poszerzenie powierzchni podniebienia.
• ruchome klamry – aparaty te są noszone na sklepieniu jamy ustnej i zabezpieczają one zęby przed przesunięciem się do poprzedniego położenia. Po zmodyfikowaniu mogą one także być używane do zapobiegania ssaniu kciuka.
• wyciąg mocowany na głowie – ten aparat składa się z paska umieszczonego z tyłu głowy i umocowanego z przodu do metalowego drutu lub łuku twarzy. Aparat taki spowalnia wzrost szczęki górnej i utrzymuje zęby tylne tam, gdzie znajdują się obecnie, przy jednoczesnym cofnięciu zębów przednich.

Czym są protezy zębowe?

Protezy zębowe zastępują brakujące zęby. Mogą one być wyjmowane i z powrotem umieszczane w jamie ustnej. Choć niektórzy przyzwyczajają się do używania protez zębowych, a protezy nigdy nie zastąpią naturalnych zębów, to jednak dostępne obecnie protezy wyglądają znacznie bardziej naturalnie i są wygodniejsze niż kiedykolwiek wcześniej. Istnieją dwa podstawowe typy protez zębowych: pełne i częściowe. Dentysta może pomóc w wybraniu typu protezy, jaki najlepiej odpowiada pacjentowi, w zależności od konieczności zastąpienia niektórych lub wszystkich zębów, jak również związanych z tym kosztów.

Jak działają protezy zębowe?

Protezy pełne są wyposażone w dopasowaną do dziąseł podstawę akrylową w kolorze śluzówki jamy ustnej. Podstawa protezy górnej zakrywa podniebienie, natomiast podstawa protezy dolnej ma kształt podkowy, aby pasowała do języka. Protezy zębowe są często wykonywane w laboratorium dentystycznym z wykonanych wycisków jamy ustnej. Dentysta określi, który z trzech opisanych poniżej typów protez zębowych jest dla Ciebie najodpowiedniejszy.

Tradycyjna proteza pełna

Tradycyjna proteza pełna jest umieszczana w jamie ustnej po usunięciu wszystkich pozostałych zębów i wygojeniu tkanek. Wygojenie może trwać kilka miesięcy, w którym to czasie pacjent pozostaje pozbawiony zębów.

Bezpośrednia proteza pełna

Bezpośrednia proteza pełna jest zakładana niezwłocznie po usunięciu pozostałych zębów. (Podczas wcześniejszej wizyty dentysta wykonuje pomiary oraz modele szczęki.) Choć zaletą protez bezpośrednich jest to, że pacjent nigdy nie pozostaje bez zębów, to jednak muszą one być ponownie dopasowane kilka miesięcy od rozpoczęcia użytkowania. Jest to spowodowane tym, że kość podpierająca zęby zmienia swój kształt w trakcie procesu gojenia, co powoduje obluzowanie protezy.

Proteza częściowa

Proteza częściowa opiera się na metalowej ramce, którą mocuje się do naturalnych zębów. Czasem korony są umieszczane na niektórych naturalnych zębach i służą jako punkty zakotwiczenia dla protezy zębowej. Protezy częściowe są wyjmowanymi urządzeniami, alternatywnymi względem mostów.

Ile czasu może trwać przyzwyczajanie się do protezy?

Nowa proteza może powodować dziwne uczucie lub dyskomfort przez pierwszych kilka tygodni lub nawet miesięcy. Jedzenie i mówienie z protezą może wymagać pewnej praktyki. Często występuje uczucie ucisku lub luzu, gdy mięśnie policzków i języka uczą się utrzymywać protezę na swoim miejscu. Nierzadko występuje także nadprodukcja śliny, uczucie zbyt małej ilości miejsca na język oraz niewielkie podrażnienie lub bolesność. W przypadku podrażnienia śluzówki należy skontaktować się z dentystą.

Jaka jest trwałość protez zębowych?

Po pewnym okresie czasu proteza wymaga dopasowania, ponownego wykonania lub nowej podstawy ze względu na normalne zużycie. Wymiana podstawy oznacza wykonanie nowej podstawy przy jednoczesnym pozostawieniu istniejących zębów protezy. Ponadto z wiekiem następują naturalne zmiany w obrębie struktur jamy ustnej. Zmiany te powodują obluzowanie protez, co utrudnia przeżuwanie i może powodować podrażnienie dziąseł. Należy zgłaszać się do dentysty na kontrolę co najmniej raz w roku. Poniżej przedstawione są wskazówki dotyczące używania protez zębowych: Przy manipulacjach protezami należy stanąć nad złożonym ręcznikiem lub umywalką z wodą. Protezy są delikatne i mogą pęknąć w przypadku upuszczenia.

Nie należy dopuszczać do wyschnięcia protez. W czasie, gdy protezy nie są używane, należy umieścić je w roztworze czyszczącym do protez lub w czystej wodzie. Nigdy nie należy używać gorącej wody, gdyż może ona spowodować zniekształcenie protezy. Codzienne szczotkowanie protez zapewnia usunięcie pozostałości pokarmów i płytki nazębnej, jak również pomaga uniknąć przebarwienia protez.

Do czyszczenia protez można używać ultradźwiękowego urządzenia czyszczącego, jednak nie zastępuje ono dokładnego, codziennego szczotkowania. Codziennie rano przed założeniem protez należy szczotkować dziąsła, język i podniebienie miękką szczoteczką. Stymuluje to krążenie w tych tkankach i pomaga usunąć płytkę nazębną.

W przypadku pęknięcia, uszkodzenia lub obluzowania protezy należy skontaktować się z dentystą. Nie należy podejmować próby samodzielnego regulowania protez, gdyż może to doprowadzić do ich trwałego uszkodzenia.

Jakie czynniki mają wpływ na kolor zębów?

Niektórzy od urodzenia mają zęby bardziej żółte niż inni. Inni z kolei mają zęby, które żółkną wraz z wiekiem. Istnieje również wiele czynników, które mogą mieć wpływ na Twój naturalny kolor zębów.

Przyczyny przebarwień powierzchniowych (przez stomatologów nazywanych zewnętrznymi) oraz ciemnienia zębów mogą być następujące: używanie (palenie lub żucie) tytoniu picie kawy, herbaty lub czerwonego wina spożywanie pokarmów zawierających duże ilości barwników, takich jak wiśnie i borówki amerykańskie nagromadzenie kamienia nazębnego, będące wynikiem stwardnienia płytki bakteryjnej.

Wśród przyczyn przebarwień wewnętrznych można wymienić: przyjmowanie antybiotyków (tetracykliny) w okresie tworzenia się zębów żółknięcie lub szarzenie zębów w związku z procesem starzenia się uraz zębów, który może być przyczyną obumarcia nerwu zęba i – w konsekwencji – jego brązowego, szarego lub czarnego koloru przyjmowanie zbyt dużych ilości fluoru w okresie tworzenia się zębów (tj. od chwili urodzenia do wieku 16 lat), co sprawia, że zęby nabierają „cętkowanego” wyglądu

W jaki sposób można wybielić zęby?

Większość zewnętrznych przebarwień, których przyczyną jest żywność i tytoń, można usunąć w ramach dokładnego wyczyszczenia zębów przez stomatologa lub higienistę. W okresach pomiędzy wizytami u stomatologa w pozbyciu się powierzchniowych przebarwień może pomóc stosowanie wybielającej pasty do zębów. Jeżeli przebarwienia występują od kilku lat, być może zęby należy poddać profesjonalnemu zabiegowi wybielania, który usunie uporczywe zewnętrzne przebarwienia.

Sposobem na pozbycie się wewnętrznych przebarwień może być wybielenie zębów, zastosowanie kompozytu lub wykonanie czapeczki na ząb (korony). Pomimo iż wszystkie wymienione metody są bezpieczne i skuteczne, skontaktuj się ze stomatologiem, który zaleci odpowiedni zabieg w zależności od stanu Twoich zębów i Twoich oczekiwań co do efektu końcowego. Stomatolog weźmie pod uwagę:

• stopień i rodzaj przebarwień

• wielkość pozostałej konstrukcji zęba (Czy ząb jest w dużym stopniu uzupełniony? Czy konieczne bądź pożądane są zmiany kształtu zębów?)

Na czym polega wybielanie zębów?

Wybielanie zębów można wykonać w gabinecie dentystycznym lub w domu, przy pomocy zestawu wydanego przez stomatologa. W obu z wymienionych metod stosuje się żele do wybielania zębów, które usuwają przebarwienia dzięki swoim właściwościom utleniającym. Zdarza się, że w trakcie procesu wybielania zęby stają się nieznacznie nadwrażliwe.

• Wybielanie w domu Obecnie większą popularnością cieszy się wybielanie w domu. Stomatolog wykonuje odcisk zębów i przygotowuje odpowiednio dopasowany aplikator, który wypełnia się żelem wybielającym i nosi przez nie więcej niż 2 godziny w ciągu dnia lub w nocy, przy czym cały zabieg trwa około 2 tygodnie. Obecnie wiele przepisywanych przez stomatologów zestawów do wybielania zębów zawiera roztwór 10-15% nadtlenku karbamidu. Wybielanie w domu pod nadzorem stomatologa jest bardzo skuteczną metodą.

• Wybielanie w gabinecie stomatologicznym Jest to zabieg mniej popularny i droższy, trwający jednorazowo 30-60 minut, przy czym osiągnięcie pożądanej bieli zębów może wymagać kilku wizyt u stomatologa. Z myślą o ochronie jamy ustnej, na dziąsła można nałożyć substancję przypominającą żel, natomiast wokół szyjek zębów umieszcza się gumową osłonę. Następnie zęby poddaje się działaniu środka (roztworu) wybielającego. Niekiedy stosuje się specjalne światło, które w 5-minutowych odstępach czasowych kieruje się na środek wybielający w celu jego wzbudzenia.

Prawidłowa pielęgnacja protez

Podczas używania protez ruchomych, bardzo ważna jest odpowiednia higiena jamy ustnej, oraz odpowiednia pielęgnacja samej protezy.

Protezy ruchome stwarzają dogodne warunki do gromadzenia się resztek pokarmowych ulęgających procesowi fermentacji i gnicia, co m.in. powoduje rozwój drobnoustrojów chorobotwórczych. W związku z tym protezy należy czyścić po każdym posiłku strumieniem ciepłej wody ( 70-80 oC )z użyciem specjalnej szczotki i pasty do zębów ( np. PROTOZON ). Nie należy stosować dużego ucisku, gdyż proteza wykonana ze sztucznego tworzywa może ulec uszkodzeniu.

Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, protezę można wyjmować na okres spoczynku nocnego z ust i po jej umyciu przechowywać w suchym, szczelnym pojemniku. Jako dodatkowego środka higieny można używać specjalnych preparatów ( np. Corega Tabs).

Po każdym posiłku proteza wyjmowana powinna być oczyszczona przy użyciu szczotki o średniej twardości włosia i mydła bądź specjalnego preparatu do protez oraz spłukiwana dokładnie pod bieżącą wodą.

Temperatura wody nie powinna przekraczać 75°. Okazuje się, że już pięciominutowe płukanie protez strumieniem bieżącej wody hamuje rozwój grzybów na 24 godziny. Do usuwania płytki protez można też stosować enzymatyczne środki czyszczące.

Poza tym, co jest bardzo ważne, po okresie adaptacji trwającej 3-4 dni, zalecana jest przerwa nocna w użytkowaniu protez. Pozwala to niejako odpocząć błonie śluzowej, ustępuje bowiem przekrwienie, następuje samooczyszczanie, zmniejsza się osadzanie płytki protez.

Proteza starannie umyta i spłukana bieżącą wodą musi być przechowywana na sucho. Czasami ze wskazań lekarza można ją na czas przerwy nocnej zanurzyć w środkach antyseptycznych, jak 3% woda utleniona, 0,1% podchloryn sodu, 0,2% chlorheksydyna, co przeciwdziała infekcji grzybiczej. Proteza przed założeniem powinna być dokładnie wymyta i wypłukana.

Przy noszeniu protez ważne są okresowe kontrole u lekarza stomatologa, aby wyeliminować czynniki sprzyjające powstaniu stomatopatii protetycznej. Nie jest wskazane także długoletnie użytkowanie protez. Uważa się, że po trzech latach powinny być wymieniane.

Przy szczególnej wrażliwości błony śluzowej jamy ustnej poleca się okresowe płukania środkami powlekającymi np.: siemienia lnianego, kwiatu malwy.

Jak zareagować w przypadku wybitego zęba u dziecka?

W przypadku wybitego zęba przez dziecko niezwykle ważny jest czas reakcji Rodzica. Z każdą upływającą minutą umiera coraz więcej komórek korzenia zęba. W miarę możliwości należy tylko przemyć ząb wodą, a następnie umieścić go z powrotem na miejscu i jak najszybciej udać się do stomatologa. Nie można dopuścić do jego wyschnięcia! Największą szansę powodzenia mają działania podjęte w ciągu pierwszych 30 minut, ale działania w okresie do dwóch godzin nadal mogą skończyć się sukcesem. Zwracamy uwagę, że w sytuacji wybitego zęba niezbędna jest szybkość działania – tutaj naprawdę liczy się każda minuta.

Urazy zębów u dzieci

Na urazy zębów najbardziej narażone są dzieci. Potknięcie się, uderzenie piłką podczas gry, może stać się przyczyną urazu zębów. W przypadku, gdy ząb uległ rozchwianiu, zmienił swoją pozycję, należy umieścić go na właściwym miejscu w jamie ustnej, zacisnąć szczęki (jako czasowe unieruchomienie zęba) i niezwłocznie udać się do gabinetu stomatologicznego.

Jeżeli natomiast ząb znalazł się poza jamą ustną, należy opłukać go czystą wodą i umieścić w pojemniku z solą fizjologiczną (ewentualnie ze śliną lub mlekiem) oraz natychmiast skontaktować się ze stomatologiem.

W obu przypadkach lekarz postara się umieścić ząb w prawidłowej pozycji w zębodole i dokona zszynowania zębów rozchwianych. Należy pamiętać, że czas odgrywa tu ogromną rolę. Im szybciej skontaktujemy się ze specjalistą, tym bardziej wzrastają szanse na powodzenie leczenia.

Co zrobić w przypadku przygryzienia wargi przez dziecko?

Najpierw przyłóż do krwawiącego miejsca czystą ściereczkę, aby zatamować krwawienie. W przypadku wystąpienia obrzęku zastosuj zimne okłady. Gdy krwawienie nie ustępuje, zgłoś się do swojego stomatologa dziecięcego lub na ostry dyżur.

Biżuteria nazębna to w ostatnim czasie bardzo modny sposób na podkreślenie uśmiechu i zaakcentowanie własnej indywidualności. Poprzez umieszczenie na zębie specjalnego kryształku SWAROVSKI Twój uśmiech zyska na atrakcyjności i z pewnością przykuje uwagę.

Biżuteria nazębna to doskonała ozdoba niezależnie od okoliczności: w domu poprawi samopoczucie, w pracy wyeksponuje uśmiech, na balu lub uroczystej kolacji uzupełni kreację, stanowiąc dodatek do tradycyjnej biżuterii.

Odpowiednio dobrany i wyeksponowany element biżuterii nazębnej doda uroku i podkreśli styl.

Biżuteria nazębna to hit tegorocznego karnawału.

Bezpieczna – noszenie biżuterii nazębnej jest całkowicie bezpieczne i nieszkodliwe.

Bezbolesna – zakładanie biżuterii nazębnej nie wiąże się z jakimkolwiek bólem lub dyskomfortem.

Odwracalna – biżuterię nazębną w każdej chwili można szybko i bezpiecznie usunąć, a potem ponownie założyć.

Iintrygująca – z taką ozdobą Twój uśmiech na pewno zostanie zauważony.

Do wyboru jest kilka różnych kolorów i rozmiarów biżuterii nazębnej SWAROVSKI, w zależności od stylu i upodobań. Wyboru dokonujesz przed zabiegiem, po obejrzeniu wszystkich kryształków.

Dzięki licówkom możliwe jest pokrycie rozległych wypełnień, uporczywych przebarwień, zmiana kształtu zębów, ich wydłużenie lub poszerzenie i nadanie im wymarzonego wyglądu.

Licówki ceramiczne wykonuje się, po uprzednim częściowym oszlifowaniu zęba i pobraniu w gabinecie wycisku. Podczas następnej wizyty lekarz na trwałe cementuje je na zęby.

Licówki w naszej firmie napalamy zwykle na rdzeniach z tlenku cyrkonu, a cementujemy cementem Variolink.

Zaletą tego typu prac jest mała utrata tkanek twardych zęba, naturalna transparencja, perfekcyjna estetyka oraz brak późniejszych przebarwień.

Zalety licówek

Licówki ceramiczne stanowią przede wszystkim atrakcyjną alternatywę dla koron pełnych ze względu na:

• niewielki zakres preparacji twardych tkanek zęba,
• wyjątkową szczelność brzeżną,
• dużą odporność na ścieranie,
• bardzo dobry efekt estetyczny,
• kompatybilność z tkankami przyzębia,
• znaczną poprawę samopoczucia pacjentów po zakończonym leczeniu.